Mehmet Rauf (1875-1931) Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği

• Mehmet Rauf, Servet-i Fünun döneminin roman ve hikaye yazarıdır. 1875 yılında İstanbul'da doğan sanatçı, tahsilini Heybeliada Bahriye Mektebi'nde tamamlamış, burada Fransızca ve İngilizce öğrenmiştir. 1896 yılından itibaren Servet-i Fünun dergisinde yazmaya başlayan sanatçı, Batı edebiyatının ve Halit Ziya Uşaklıgil'in etkisinde eserler kaleme almıştır. Ancak Halit Ziya'ya göre romanlarında daha sade bir dil kullanmıştır. Eserlerindeki cümle yapısı zayıf, üslubu özentisizdir.

• Mehmet Rauf, realizm akımına bağlı olmakla birlikte Fransız psikolojik romanının öncülerinden Paul Bourget'in etkisi altında kalmıştır. Bu sebeple romanlarında psikolojik tahlillere önem vermiş; kahramanların ruh hallerini, düşüncelerini, duygularını, hayallerini geniş bir şekilde anlatmaya çalışmıştır. Kendisine edebiyat dünyasında önemli bir şöhret kazandıran "Eylül" adlı romanı, Türk edebiyatında ilk psikolojik tahlillerin yapıldığı eser kabul edilir. Bu roman, Servet-i Fünun Dergisi'nde, 1900-1901 yılları arasında yayımlanmıştır.  www.huseyinarasli.com

• Roman ve hikayelerinin temel konusu aşktır. Olaylar, genelde İstanbul'un yüksek tabakaya mensup aileleri içinde geçer. Ayrıca bu eserlerinde kendi hayatından izler görülür. Yazar, yaşadığı ya da yaşamak istediği aşklarını roman ve hikayelerinde işlemiştir. Eserlerinde bir hüzün ve karamsarlık hakimdir.

• "Üstadım" dediği Halit Ziya'nın tarzında mensur şiir örnekleri de veren Mehmet Rauf, bu şiirlerinin en güzellerini "Siyah İnciler" adlı bir kitapta toplamıştır.


ESERLERİ

Roman: Eylül (1901), Bir Zambak'ın Hikayesi (1910), Genç Kız Kalbi (1912), Bir Aşkın Tarihi (1912), Menekşe (1913), Karanfil ve Yasemin (1924), Böğürtlen (1924), Define (1927), Son Yıldız (1927), Harabeler (1927), Kâbus (1928), Kan Damlası (1928), Halas (1929).

Uzun Hikaye: Garam-ı Şebab (1896), Ferda-yı Garam (1897), Serap (1909).

Kısa Hikaye: İhtizar (1909), Âşıkane (1909), Son Emel (1913), Hanımlar Arasında (1914), Üç Hikaye (1919), Kadın İsterse (1919), Pervaneler Gibi (1920), Safo ile Karmen (1920), İlk Temas İlk Zevk (1922), Aşk Kadını (1923), Gözlerin Aşkı (1924), Eski Aşk Geceleri (1927).

Mensur Şiir: Siyah İnciler (1901).

Tiyatro: Ferdi ve Şürekası (Halit Ziya'nın aynı adlı romanının oyuna uyarlanmış hali), Cidâl, Sansar, Pençe, Yağmurdan Doluya.

Araştıran ve yazan: Hüseyin Araslı.