1928 yılında "Yedi Meşale" adlı ortak bir kitap çıkararak ortaya çıkan bu grup, Cumhuriyet döneminin ilk edebiyat topluluğu olarak kabul edilir. Memleket edebiyatı anlayışına bir tepki olarak ve "Ayşe, Fatma edebiyatı" istemediklerini belirterek dikkatleri çeken bu genç şairler, mısralarında ince bir duyarlılık göstermişler, dış dünyayı bir ressamın dikkatiyle yorumlamışlardır. Fransız sembolistleri ile parnasyenlerinden etkilenmişler, ayrıca Necip Fazıl'ın ve Ahmet Haşim'in etkisinde kalmışlardır. Yedi Meşale üyeleri "sanat için sanat" anlayışıyla eserler vermişler ve hece ölçüsünü kullanmışlardır. Bu genç şairlerin topluluğu kısa sürede dağılmıştır. www.huseyinarasli.com
TOPLULUK ÜYELERİ
► Yaşar Nabi Bayır (1908-1981): Şiir, roman, tiyatro, inceleme türlerinde eserler vermiştir. 1933 yılından itibaren çıkarmaya başladığı ve edebiyat tarihimizin en uzun ömürlü süreli yayını olan "Varlık" dergisinde yeni yetenekleri ve genç şairleri tanıtmış, onların edebiyat dünyasına kazandırılmalarını sağlamıştır.
Eserleri:
Şiir: Onar Mısra, Kahramanlar
Roman: Bir Kadın Söylüyor, Adem ile Havva
Oyun: İnkılap Çocukları, Beş Devir, Köyün Namusu
► Sabri Esat Siyavuşgil (1907-1968): Edebiyata şiirle başlamış, topluluğun ortak kitabı "Yedi Meşale"de şiirlerini yayımlamıştır. Şiir yazmayı bıraktıktan sonra alanı olan psikoloji dalında ilmi çalışmalarına ve çeviri faaliyetlerine devam etmiştir.
Eserleri:
Şiir: Odalar ve Sofalar
Çeviri: Cyrona de Bergerac (oyun)
► Ziya Osman Saba (1910-1957): Yedi Meşale topluluğunun önde gelen şairlerindendir. Şiirlerinde önce hece ölçüsünü sonra serbest tarzı kullanmıştır. Dingin ruh hali ve iyimser görüşüyle kendine özgü bir şiir tarzı olan sanatçının önemli özelliklerinden birisi ev ve ev içi imgelerini sade bir şekilde şiirleştirmesidir. Bunun yanında anılarını ve yalnızlık duygusunu şiirlerine konu edinmiştir. Yedi Meşaleciler içinde hayatı boyunca şiir yazan tek isimdir.
Eserleri:
Şiir: Sebil ve Güvercinler (1943), Geçen Zaman (1947), Nefes Almak (1957)
Hikaye: Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Değişen İstanbul
► Vasfi Mahir Kocatürk (1907-1961): Yedi Meşale grubunda şiirlerinde vatan ve millet sevgisini konu edinen tek şairdir. Epik türde yazdığı şiirlerinin yanında manzum tiyatro eserleri vardır. Şiirden sonra edebiyat tarihi çalışmalarına ağırlık vermiş, liseler için edebiyat ders kitapları yazmıştır. Ayrıca "Divan" adında bir dergi çıkarmıştır.
Eserleri:
Şiir: Tunç Sesleri (1935), Geçmişten Geceler (1936), Bizim Türküler (1937), Ergenekon (1941)
Oyun: Yaman, On İnkılap, Sanatkâr
Antoloji: Divan Şiiri Antolojisi, Tekke Şiiri Antolojisi, Şaheserler Antolojisi
Edebiyat Tarihi: Türk Edebiyatı Tarihi, Yeni Türk Edebiyatı, Fransız Edebiyatı
► Kenan Hulusi Koray (1906-1943): Yedi Meşale topluluğunun tek hikaye yazarıdır. Şiir yazmayan sanatçı, hikayelerinde Ömer Seyfettin tarzını benimsemiş, kısa hikayeler kaleme almıştır. Toplumsal konulu ve korku temalı hikayeleri vardır.
Eserleri:
Hikaye: Osmanoflar, Bir Yudum Su, Bir Otelde Yedi Kişi, Bahar Hikayeleri...
► Muammer Lütfi Bahşi (1927-1967): Genellikle milli konuları işlediği şiirlerini topluluğun ortak kitabı "Yedi Meşale"de yayımlayan sanatçı, bir süre sonra şiirden ve edebiyattan uzaklaşmış, gruptan ayrılarak Anadolu'da hakimlik ve avukatlık yapmıştır.
► Cevdet Kudret Solok (1907-1922): Şiir, roman, hikaye, tiyatro, eleştiri türlerinde eserler vermiştir. "Birinci Perde" isimli şiir kitabından sonra edebiyat tarihi ve eleştiri türlerine yönelmiştir. İlk şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmış, sonraki şiirlerinde ölçüsüz fakat kafiyeli şiirler yazmıştır.
Eserleri:
Şiir: Birinci Perde (1929)
Roman: Havada Bulut Yok, Sınıf Arkadaşları
Oyun: Tersine Akan Nehir
Hikaye: Sokak