Sezai Karakoç "Körfez (1959)", "Şahdamar (1962)" ve "Sesler (1968)" adlı şiir kitaplarını İkinci Yeni edebiyat anlayışı ile kaleme almıştır. Bu kitaplarda yer alan şiirlerden özellikle "Balkon", şiiri seven hemen herkesin beğenisini kazanmış ve İkinci Yeni hareketinin örnek gösterilen şiirlerinden biri olmuştur. Ölüm ve yaşam arasındaki ince dengeyi hem evrensel olana hem metafizik olana (Turan Karataş, Doğunun Yedinci Oğlu Sezai Karakoç, s. 223, İstanbul 1998)... Ölüm ve yaşam arasındaki ince dengeyi hem evrensel olana hem metafizik olana (Turan Karataş, Doğunun Yedinci Oğlu Sezai Karakoç, s. 223, İstanbul 1998) taşıyan bu şiir, aynı zamanda bir modernizm eleştirisi de içerir. Bu eleştiri, modern mimari anlayışın insan üzerindeki olumsuz etkisi üzerinedir.
BALKON
Çocuk düşerse ölür çünkü balkon
Ölümün cesur körfezidir evlerde
Yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
Anneler anneler elleri balkonların demirinde
İçimde ve evlerde balkon
Bir tabut kadar yer tutar
Çamaşırlarınızı asarsınız hazır kefen
Şezlongunuza uzanın ölü
Gelecek zamanlarda
Ölüleri balkonlara gömecekler
İnsan rahat etmeyecek
Öldükten sonra da
Bana sormayın böyle nereye
Koşa koşa gidiyorum
Alnından öpmeye gidiyorum
Evleri balkonsuz yapan mimarların
Sezai Karakoç, 1957