• Hz. İbrahim (a.s.) Kur’an-ı Kerim’de övülen peygamberlerden biridir. Kur’an’daki İbrahim suresi onun adını taşır.
• Hz. İbrahim'in (a.s.) Mezopotamya bölgesinde yer alan Babil ülkesinde yaşadığı belirtilir. Burası şimdiki Harran ve Urfa çevresidir.
• Hz. İbrahim’e (a.s.) “Halil (dost)” ve “Halilullah (Allah’ın dostu)” lakapları verilmiştir.
• Yüce Allah Hz. İbrahim’i (a.s.) yaşadığı toplum olan Babil halkına peygamber olarak gönderdi ve ona on sayfalık bir kitap (suhuf) indirdi.
• Hz. İbrahim'in babası Azer de putlara tapmaktaydı. Hz. İbrahim (a.s.) babasına "Babacığım, elinden hiçbir iş gelmeyen, seni işitip görmeyen bu putlara ne diye tapıyorsun?" diye sordu. Azer bu duruma kızdı ve oğlunu yanından uzaklaştırdı.
• Hz. İbrahim halkına putlara tapmanın yanlış olduğunu söyledi. Onları bir ve tek olan Allah'a inanmaya çağırdı. Halkı inanmasa da Hz. İbrahim bıkmadan usanmadan onlara doğruyu göstermeye çalıştı.
• Bir keresinde halkın şehir dışında eğlence yaptığı bir zamanda Hz. İbrahim (a.s.) tapınağa girip bütün putları baltayla parçaladı. Yalnız büyük puta dokunmadı ve baltayı onun boynuna asarak oradan uzaklaştı. İnsanlar eğlenceden döndükleri zaman putların parçalanmış olduğunu gördüler. "Bunu ancak İbrahim yapmıştır" diye düşündüler. Çünkü Hz. İbrahim kendileriyle eğlenceye gelmemişti ve aynı zamanda O putlara inanmayan biriydi. Hz. İbrahim'i çağırdılar ve putları kimin kırdığını sordular. Hz. İbrahim "...Bunu şu büyükleri yapmıştır. Konuşabiliyorsa onlara sorun bakalım..."(Enbiya suresi, 63. ayet) dedi. İnsanlar bir süre şüphe ve tereddüt içinde düşündüler. Hz. İbrahim onları Allah'a inanmaya çağırdı. Ancak onlar yine inanmadılar ve Hz. İbrahim'i kral Nemrut'a şikâyet ettiler.
• Nemrut Hz. İbrahim'i çağırdı ve onu sorguya çekti. Hz. İbrahim’in (a.s.) kendisine verdiği cevaplar karşısında çaresiz kalan Nemrut, onu cezalandırmak istedi ve ateşe atılmasını emretti.
www.huseyinarasli.com
• Herkes odun topladı. Odunlardan büyük bir yığın oluşturuldu. Sonra odunları ateşe verdiler. Hz. İbrahim'i de ateşin içine attılar. O anda Allah (c.c.) ateşe emretti: "Ey ateş! İbrahim'e karşı serin ve esenlik ol!" (Enbiyâ/69). Ateş bir gül bahçesine dönüşüverdi ve Hz. İbrahim'i yakmadı. Bu, Allah'ın büyük bir mucizesi idi. Orada bulunanlardan bir kısmı gördükleri bu mucize karşısında Allah'a iman ettiler. Ancak Nemrut başta olmak üzere birçoğu inanmamakta ısrar ettiler.
• Hz. İbrahim (a.s.) bu olaydan sonra kendisine inananları ve ailesini yanına alarak oradan Şam diyarına göç etti.
• Aradan uzun bir süre geçtikten sonra Hz. İbrahim (a.s.) Mekke’ye gitti ve orada oğlu Hz. İsmail (a.s.) ile birlikte Kâbe’yi inşa etti. Peygamberimiz Hz. Muhammed’in (s.a.v.) soyu, Hz. İbrahim’in (a.s.) oğlu Hz. İsmail’e (a.s.) dayanır.
• Kültürümüzde hiç misafir eksik olmayan sofralar için “Halil İbrahim sofrası” ifadesi kullanılır. Çünkü Hz. İbrahim (a.s.) de böyle bir insandı. Onun sofrasından hiç misafir eksik olmazdı. Hz. İbrahim (a.s.) son derece cömert bir insandı.
• Hz. İbrahim (a.s.) kıssasından aşağıdaki hisseler çıkarılabilir:
- İnsan -anne babası dahi şirke bulaşmış olsa- kendisi şirkten uzak durmalıdır.
- İnsan, davası uğruna mücadele ederken cesur ve kararlı olmalıdır.
- Allah (c.c.) bir şeyin olmasını dilediği zaman imkânsız denilen şeyler bile gerçekleşir.
"Hz. İbrahim (a.s.)" kıssasıyla ilgili → TEST ÇÖZ