Akis: Bir mısranın veya cümlenin ya da cümle içinde bir ibarenin sonunu başa, başını sona alarak yeni bir mısra veya tamlama meydana getirmeye denir.
Fikrim tebeddül eylemez âlem tebeddül eylese
Âlem tebeddül eylese fikrim tebeddül eylemez (Muallim Naci)
Her düzün bir yokuşu, her yokuşun bir düzü var
Terdit: Sözü beklenmedik bir şekilde sonlandırarak okuyucuyu şaşırtmaya denir.
Görünce uzanmış yâr kucağına
Boynunu dolamış zülüf bağına
Kurşunu kahpeye atacağına
Kendine çevirdin... Aman be Ali! (Faruk Nafiz Çamlıbel)
www.huseyinarasli.com
Kat': Üslubun daha etkili olması için sözü okuyucunun sonunu tamamlayabileceği bir yerde kesmeye denir.
Birinde rüyâ tadı
Biri kan içen cadı
İkisinin de adı
Ömürden bir gün... heyhât... (Enis Behiç Koryürek)
Muammâ-lügaz: Manzum bilmece demektir.
Tren gelir İS diye
Makinist vurur TAN diye
Kömürcü küreği kaybetmiş
Kondüktör bağırır BUL diye
Bu dörtlükte "İstanbul" kelimesi bilmece şeklinde verilerek muamma-lügaz yapılmıştır.