Bu dönemde Sezai Karakoç başta olmak üzere Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Ebubekir Eroğlu, İsmet Özel, Hilmi Yavuz dinî duyarlılıkla şiirler yazan başlıca şairlerimizdir. Bu şairler Yunus Emre, Fuzulî, Şeyh Galip, Mehmet Akif Ersoy ve Necip Fazıl Kısakürek'i örnek alarak dinî-tasavvufî konuları modern bir şiir anlayışıyla dile getirmişler, bunun yanında gelenekten (halk ve divan şiiri unsurlarından) yararlanmışlardır.
Önemli Temsilcileri
► SEZAİ KARAKOÇ:(ayrıntılı bilgi için tıklayın)
► CAHİT ZARİFOĞLU: Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin en önemli şairlerinden birisidir. Şiir anlayışı bakımından Sezai Karakoç ve Necip Fazıl Kısakürek çizgisinde olan Zarifoğlu, şiirlerinde dinî hassasiyetini modern bir anlayışla dile getirmiş, destansı bir söyleyişle metafizik konulara yer vermiştir. Cahit Zarifoğlu, modern Türk şiirinin dilini ve hayal gücünü en çok zorlayan şairlerden birisidir. Şiir dışında hikaye, roman, deneme, tiyatro, günlük türlerinde de eserler vermiştir.
Eserleri:
Şiir: İşaret Çocukları (1967), Yedi Güzel Adam (1973), Menziller (1977), Korku ve Yakarış (1985)
Hikaye: İnsanlar, Hikayeler
Çocuk Hikayeleri: Serçekuş, Katıraslan, Ağaçkakanlar, Yürekdede ile Padişah, Motorlu Kuş...
Roman: Savaş Ritimleri, Ana
Deneme: Bir Değirmendir Bu Dünya, Zengin Hayaller Peşinde
Tiyatro: Sütçü İmam
► HİLMİ YAVUZ: Gelenekten yararlanan bir başka şair olan Hilmi Yavuz, Divan edebiyatı ve halk edebiyatı ürünlerini şiirlerinde kullanmıştır. O, "sahih"lik kavramını şairliğin ölçütü olarak görmüş, gelenekten yararlanmayan şairlerin ne kadar büyük bir şair olursa olsun "sahih" olamayacağını savunmuştur. (Sahih: Doğru, gerçek) Şiirlerinde aynı zamanda halk hikayelerinden, mitolojiden ve tasavvuf kültüründen de yararlanmıştır.
Eserleri:
Şiir: Bakış Kuşu (1969), Bedreddin Üzerine Şiirler (1975), Yaz Şiirleri (1981), Zaman Şiirleri (1987), Ayna Şiirleri (1992), Akşam Şiirleri (1998), Yolculuk Şiirleri (2001), Büyü'sün Yaz (Toplu Şiirler, 2006).
www.huseyinarasli.com
► ERDEM BAYAZIT: Arkadaşları ile birlikte Mavera dergisi ve Akabe yayınlarının kurulmasını sağlayan Bayazıt, dinî-tasavvufî ögeleri birçok şiirinde işlemiştir. Şiirlerinde modern şehirlerin sıkıcı, bunaltıcı, makinelere ve düğmelere bağlı inançsız, erdemsiz ve yapmacık yaşantısını eleştirmiş, maddeden maneviyata yönelmeyi anlatmıştır. Ölüm konusunu da şiirlerinde sıkça işleyen Bayazıt, gafletten uzak durmak için ölüm gerçeğinin her zaman hatırlanması gerektiğini belirtmiştir. Erdem Bayazıt şiirlerinde ses ögesini vurucu bir güç olarak kullanmış, imgelere yer vermiştir.
Şiir kitapları: Sebep Ey (1972), Risaleler (1987), Şiirler (1992)
Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm
Erdem Bayazıt
► EBUBEKİR EROĞLU: Şiirlerinde içerik bakımından tasavvuf kültüründen gelen öz ile modern insanın toplum ve tabiat karşısındaki durumunu ele almıştır. Bunu yaparken imgesel anlatımlara başvurmuştur. Gelenekten de beslenen şair, pek çok klasik şairin şiirlerini modern şiir teknikleriyle yeniden üretmiştir.
Şiir kitapları: Kuşluk Saatleri, Kayıpların Şarkısı, Yirmidört Şiir, Şahitsiz Vakitler, Berzah, Sınır Taşı, Sesli Harfler
► İSMET ÖZEL: İsmet Özel'in şiirlerinde çarpıcı ve radikal imajlar üreten sözcükler dikkat çeker. Bu konuda şairin sözcük seçimindeki başarısı ve güçlü ifadesi etkilidir. 1974 yılına kadarki şiirlerinde Marksist ideolojinin savunuculuğunu yapmış, bu tarihten sonraki şiirlerinde ise aynı söyleyiş ustalığını kullanarak dinî duyarlılık sergilemiş, İslamî dünya görüşünü savunmuştur.
Şiir kitapları: Geceleyin Bir Koşu, Evet İsyan, Cinayetler Kitabı, Şiirler 1962-74, Celladıma Gülümserken Çektirdiğim Son Resmin Arkasındaki Satırlar, Erbain/Kırk Yılın Şiirleri, Bir Yusuf Masalı, Of Not Being A Jew