Nakşibendîlik

Nakşibendilik, Muhammed Bahauddin Nakşibend'in (öl.1389) görüş ve düşüncelerine dayanan tasavvuf ekolüdür. Muhammed Bahauddin Nakşibend hazretleri, Buhara yakınlarındaki Kasr-ı Ârifân köyünde dünyaya geldi. Döneminin alimlerinden ve mutasavvıflarından ilim tahsil etti. İlmiyle, takvasıyla, sade yaşantısı ve güzel ahlakıyla herkes tarafından sevilip sayılan bir kişi oldu. Ayrıca o mütevazi bir insandı. Haramlardan son derece sakınırdı. Hediyeleşmeye önem verir, kendisine gelen hediyeleri karşılıksız bırakmazdı. Nakşibendilik Anadolu, Türkistan ve Hindistan başta olmak üzere geniş bir coğrafyaya yayıldı.


Nakşibend Kelimesinin Anlamı: Bu kelime Farsça'da (İran dili) nakış yapan anlamındadır. Muhammed Bahauddin hazretleri tasavvufu insanların kalbine nakış nakış işlediği için kendisine bu lakap verilmiştir.


Nakşibendiliğin Önemli Bazı İlkeleri

» İnsan helal çerçevesinde dünya nimetlerinden yararlanmalı, günlük işlerini aksatmamalıdır. Ancak Allah'a karşı kulluk görevlerini asla ihmal etmemelidir.

» Daima Allah'ı zikretmeli, O'nu hatırından çıkarmamalıdır.

» Allah'ı zikretmek gizlice, kalpten yapılmalıdır.

» İç ve dış dünyasını her türlü kusurdan arındırmalıdır.

» Nakşibendiliğin en temel ilkelerinden biri "Halk içinde Hak ile beraber olmak"tır...

12. sınıf 3. ünite diğer konular için tıklayın ›